Pasear por Mondoñedo é maravilloso, sempre que o visitamos imos ó cementerio. ¡Canto costou que se conservara! Agora remodelouse e no cumio fíxose un xardín. ¿Un xardín no cementerio? ¿Con bancos e ruido?

Hai moitos camposantos en Europa. Son lugares de paz, de paseo, con vieiros cheos de arbores e natureza; nalgúns a xente vai pasenillo buscando os seus escritores favoritos, noutros séntase nese luga de paz a ler.En Galicia os veciños acuden ó cementerio a recordar ós familiares, a mandarlles avisos, a limpar e poñer flores. En Galicia un cementerio é unha plaza maior de antepasados que están aí contemplándonos e escoitándonos. É tamén un lugar de respeto.
 
En Mondoñedo o cementerio era ademáis un lugar de contemplación, e de visita das sepulturas tan  fermosas, das estatuas, dos epitafios...
 
Hai uns anos remodelouse iloxicamente este lugar  histórico:  quitáronse as portas, remexeron no lugar e colocaron uns columpios.
 
Cada fin de semana entran os do botellón e  beben e  emporcan e  destrozan o lugar. Cada fin de semana convírtese o cementerio na ceremonia bárbara de insulto e da falta de respeto ás obras de arte e ós  nosos mortos.
 
Pero llo permiten. Semana tras semana destrozan. E permítenllo.
 
¿Ata cando?

Destrozos cementerio

Destrozos cementerio

Destrozos cementerio

Destrozos cementerio

Destrozos cementerio


Carmen García Rodeja


NOTA: LAS OPINIONES VERTIDAS EN ESTE ESPACIO SON DE EXCLUSIVA RESPONSABILIDAD DE SUS AUTORES Y NO REPRESENTAN NECESARIAMENTE LA OPINIÓN DEL EDITOR.
Para publicar un artículo firmado en esta sección escribir a: Esta dirección de correo electrónico está siendo protegida contra los robots de spam. Necesita tener JavaScript habilitado para poder verlo.Este enderezo de correo electrónico está protexido contra os robots de spam; necesita ter Javascript activado para podelo ver Esta dirección de correo electrónico está protegida contra los robots de spam, necesita tener Javascript activado para poder verla